Bedrijven hebben het in deze coronatijden niet eenvoudig. Zeker nu wordt er volop gekeken naar de creditmanagers die samen met de credit controllers over de cashflow waken en de kredietwaardigheid van klanten monitoren. Volgens Laurens Lemmens van invorderingsbedrijf.nl kunnen zij het een en ander doen om zich maximaal te beschermen tegen wanbetalers.
Bron: Managers Online
Volgens hem is het niet correct om alleen naar de creditmanager te wijzen en is een multidisciplinaire aanpak wenselijk.
Lemmens geeft aan dat alles begint bij een goed onderzoek naar de klant: "In de eerste plaats is het belangrijk om op de hoogte te zijn van de financiële toestand van een klant. Schenk daarbij niet alleen aandacht aan nieuwe klanten, want ook bestaande klanten kunnen in moeilijkheden komen. Een kredietwaardigheidscheck is altijd belangrijk. Op basis hiervan kunnen er vervolgens voorzorgsmaatregelen worden getroffen. Er kan bijvoorbeeld een vooruitbetaling worden gevraagd of er kunnen kortere betalingstermijnen worden gehanteerd. Dit alles behoort natuurlijk tot het domein van creditmanagers en credit controllers."
"Hier hebben creditmanagers minder controle over, maar goede verkoopvoorwaarden zijn altijd belangrijk voor wie zich wil wapenen tegen wanbetalers. Ze kunnen en moeten de situatie echter wel durven aankaarten. Er zijn veel zaken die in de verkoopvoorwaarden kunnen worden opgenomen. Een voorbeeld is de boeterente waardoor er bij wanbetaling extra kosten kunnen worden aangerekend. Dat maakt het interessanter om snel te betalen. Een ander voorbeeld is een eigendomsvoorbehoud. Bij een eigendomsvoorbehoud wordt het een en ander reeds geleverd, maar wordt de klant pas echt eigenaar wanneer hij tot betalen is overgegaan. Plan zeker een overleg met de juridische afdeling in om extra mogelijkheden na te gaan,"aldus Laurens Lemmens.
Lemmens heeft het ook over verzekeringen die bescherming kunnen bieden: "Wanbetalers kunnen de levensvatbaarheid van een onderneming aantasten. Het houdt dan ook een risico in en net zoals bij andere risico's is het mogelijk om zich hiertegen te verzekeren. Dit noemen we een kredietverzekering. Vaak komt zo'n kredietverzekering met allerlei handige extraatjes, zoals tools om de solvabiliteitsrisico's van klanten in kaart te brengen. Daar maken creditmanagers natuurlijk graag gebruik van."
Een kredietverzekering kan volgens Lemmens interessant zijn, maar hij benoemt tegelijkertijd een aantal aandachtspunten: "Wanneer creditmanagers opmerken dat er steeds meer klanten risicovol worden, moeten ze durven wijzen op het belang van een kredietverzekering. Dergelijke kredietverzekeringen zijn er in alle soorten en maten, maar sowieso zijn er beperkingen. Zo is de dekking bijvoorbeeld vaak beperkt tot 75 à 85 procent. Bovendien is het verzekerde bedrag eveneens vaak per klant beperkt. Een kredietverzekering kan een goede creditmanager dus nooit vervangen, maar wel ondersteunen."
"Wanneer het toch misloopt, is het belangrijk dat creditmanagers tijdig actie ondernemen. Met een sterk debiteurenbeleid wordt het voor klanten duidelijk dat ze zich netjes aan de afspraken moeten houden, terwijl wanbetalers sneller tot betalen overgaan. Sowieso is het belangrijk dat er snel contact wordt opgenomen met de klant. Soms kan een afbetalingsplan een oplossing bieden. Als er na herinneringen en aanmaningen geen oplossing volgt, moeten ondernemers beseffen dat ook een creditmanager geen wonderen kan verrichten. De volgende logische stap is dan een incassobureau," sluit Lemmens af.
nieuwsoverzicht