IWG, de grote aanbieder van flexibele kantoorruimten als Regus en Spaces, heeft een bijzondere strategie ontwikkeld om huurcontracten met vastgoedeigenaren te ontbinden. Het faillissement, de surseance of de dreiging daarmee. Zo liet IWG afgelopen jaar twee vennootschappen ploffen. Een pand dat speciaal was verbouwd voor de flexkantorenexploitant is zelfs nooit opengegaan.
Bron: Faillissementsdossier.nl
Ook een markt die draait om langetermijncontracten is niet immuun voor de almaar voortdurende coronamaatregelen. De tot voor kort nog zo florissante cijfers van International Workplace Group (IWG), de Britse multinational die in ruim 120 landen flexibele huurruimte exploiteert, zijn in het rood weggezakt. Werd er in de eerste helft van 2019 nog een nettowinst van 300 miljoen pond gerealiseerd, in de eerste zes maanden van 2020 moest er een verlies van 237 miljoen pond worden weggeslikt, zo laat de resultatenrekening zien.
Vastgoedeigenaren die panden verhuren aan IWG maken zich in toenemende mate zorgen. De door het thuiswerkmantra gedomineerde toekomst ziet er allesbehalve zonnig uit. Weliswaar is de schuld van het concern nog betrekkelijk gering (16 miljoen, halverwege 2020), de multinational gaat wel gebukt onder een enorme last aan huurverplichtingen. Volgens Vastgoedmarkt.nl, een gezaghebbende nieuwsbron in deze sector, slokte deze post op 30 juni vorig jaar met 7067 miljoen pond (ca. 8 miljard euro) maar liefst zeventig procent van het balanstotaal op.
In augustus 2020 waarschuwde IWG voor ‘significante volatiliteit en verstoring van de business’. De onderneming kondigde een beleid van ‘rationalisatie’ aan en zei te overwegen om voor dochter Regus faillissementsbescherming aan te vragen. The Times rekende uit dat een bankroet van Regus, dat ongeveer vijftien procent van het netwerk van IWG vertegenwoordigt, IWG zou verlossen van 900 miljoen aan huurverplichtingen. De surseanceaanvraag werd niet doorgezet maar het beoogde effect waas bereikt: vastgoedeigenaren waren de gordijnen ingejaagd.
Bij eerdere economische crises dreigde IWG eveneens met uitstel van betaling. Na de dotcomcrash, in 2003, werden vastgoedeigenaren gedwongen te kiezen tussen faillissement en huurverlaging. In 2010 werd deze beproefde methode opnieuw ingezet om van de gevolgen van de kredietcrisis te kunnen herstellen. En het blijft niet altijd bij loze dreigementen. In juni vorig jaar ging Evoluon Centre bv, een Eindhovense vennootschap van IWG, daadwerkelijk failliet. IWG-dochter Regus was de grootste schuldeiser.
Opmerkelijker was het faillissement van Utrecht Daalsesingel Centre bv (UDC), een IWG-vehikel dat aan de Daalsesingel meer dan achtduizend vierkante meter aan co-working Spaces zou gaan exploiteren. Het pand, eigendom van een vastgoedfonds van ASR, is van binnen en buiten verbouwd maar heeft nog niet één hippe zzp’er mogen verwelkomen: het flexcentre ging al voor de opening failliet. De verhuurder ging niet akkoord met de ‘nieuwe afspraken’ die UDC wilde maken, aldus Vastgoedmarkt.nl.
nieuwsoverzicht